Brenglað tímaskyn
Til mín kom um daginn rússnesk blaðakona fyrir milligöngu sendiráðsins
til að taka við mig viðtal, sem væri nú varla í frásögur færandi nema
fyrir það, að eina ákvæðið í stjórnarskrárfrumvarpinu, sem hún spurði
mig um, var dýraverndarákvæðið.
|
Ég reyndi að skýra ákvæðið fyrir henni og rifjaði upp ummæli Gandís á þá
leið, að siðmenningu okkar mannanna -- þ.e. framkomu okkar við aðra menn
-- megi ráða af framkomu okkar við málleysingja.
Blaðakonan svaraði: Hvaða máli skiptir líðan dýranna?! -- Þið drepið þau
hvort eð er!
Hún spurði mig síðan, hvað ég héldi um líðan fisksins í sjónum og hvort
ég væri grænmetisæta.
Ég leiddi talið að ferli stjórnarskrármálsins og útskýrði fyrir henni,
hvernig þjóðfundarfulltrúarnir 950 voru valdir af handahófi úr þjóðskrá,
þannig að allir Íslendingar 18 ára og eldri höfðu jafna möguleika á að
veljast til setu á þjóðfundinum 2010.
Hún hlustaði af athygli og spurði síðan: Já, en hver valdi fulltrúana?
Nú skildi ég, hvernig sumum alþingismönnum hlýtur að líða frá degi til
dags. |
Samtök um nýja stjórnarskrá (SaNS, sjá sans.is) óskuðu formlega eftir
því við Háskóla Íslands og aðra háskóla, að þeir ræktu skyldur sínar við
skattgreiðendur með því að halda umræðu- og fræðslufundi handa
almenningi um stjórnarskrármálið í aðdraganda þjóðaratkvæðagreiðslunnar
20. október. Því var ekki sinnt, ekki fyrr en nú, þegar þjóðin hefur
samþykkt frumvarpið með yfirgnæfandi meiri hluta. Nú þykir háskólunum
tímabært að halda heila ráðstefnuröð um stjórnarskrármálið.
Þetta heitir að hafa brenglað tímaskyn.
Eða hvað fyndist mönnum, ef verkfræðingafélagið héldi ráðstefnuröð um
framkvæmd, eftir að útboðsfrestur er útrunninn og verkbeiðandinn er
búinn að velja milli þeirra tilboða, sem bárust í tæka tíð? Og hvað
fyndist mönnum, ef háskólarnir í landinu
efndu til fundahalda eftir næstu alþingiskosningar undir yfirskriftinni:
„Er niðurstaða alþingiskosninga bindandi?“ |
Ráðstefnuhald háskólanna nú um stjórnarskrármálið vitnar ekki um mikla
virðingu fyrir því lýðræðislega ferli og meðfylgjandi tímatöflu, sem
Alþingi ákvað. Það vitnar ekki heldur um næman skilning á því, að þjóðin
er yfirboðari Alþingis og ekki öfugt. Þeir háskólamenn og aðrir, sem
hirtu ekki um að koma sjónarmiðum sínum tímanlega á framfæri, eru nú í
sömu stöðu og þeir, sem hirtu ekki um að taka þátt í
þjóðaratkvæðagreiðslunni 20. október. Þeir misstu af bátnum.
Tíminn til efnislegrar umræðu um stjórnarskrármálið er liðinn. Þjóðin
tók af skarið 20. október, þegar tveir þriðju hlutar kjósenda lýstu
stuðningi við frumvarp Stjórnlagaráðs að nýrri stjórnarskrá. Frumvarpið,
sem þjóðin hefur samþykkt, að leggja skuli til grundvallar að nýrri
stjórnarskrá, er í nánu samræmi við niðurstöður þjóðfundar og þá um leið
við þjóðarviljann.
Krafan um efnislega umræðu um frumvarpið á Alþingi nú er í reyndinni
krafa um að drepa málinu á dreif. Alþingi hefur í bráðum 70 ár reynzt
ófært um að ná árangri við gagngera endurskoðun stjórnarskrárinnar þrátt
fyrir ítrekaðar tilraunir. Ekkert bendir til, að því Alþingi, sem nú
situr og aðeins 9% þjóðarinnar bera traust til, tækist betur upp en
fyrri þingum, öðru nær. Á Alþingi er nú eins og oft áður hver höndin
uppi á móti annarri. Stjórnlagaráð samþykkti frumvarp sitt, frumvarp
þjóðarinnar, einum rómi með 25
atkvæðum gegn engu. Forsætisráðherra hitti naglann á höfuðið, þegar hún
sagði eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna 20. október: „Alþingi er á
reynslutíma hjá þjóðinni.“ |
Ætla verður, að efnislega óbreytt frumvarp til nýrrar stjórnarskrár
verði lagt fram á Alþingi næstu daga, enda var því lofað á Alþingi strax
eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna 20. október, að
frumvarpið yrði „tilbúið
eftir um tvær vikur“. Nú eru liðnar þrjár vikur. Klukkan gengur.
|
DV, 12. nóvember 2012.